هج (Hedging) در فارکس چیست؟

بازیگران اصلی بازار فارکس

می کوشیم در این مقاله نقش و تاثیر هریک از این بازیگران را بررسی کنیم تا تصویر بهتری از نیروهای مهم بازار فارکس به دست بیاوریم.

بانک مرکزی کشورها

نقش اصلی بانک مرکزی ثبات بخشیدن به اقتصاد است. این کار از طریق کنترل کردن تورم که یکی از مهم ترین مولفه های اقتصادی کشورهاست انجام می شود. در صورتی که بانک مرکزی با تورم مقابله نکند، قدرت خرید مردم کاهش پیدا خواهد کرد.

تورم در بیشتر کشورها از طریق اندازه گیری CPI محاسبه می شود. CPI مخفف Consumer Price Index به معنای شاخص بهای مصرف کننده است. این شاخص از طریق محسابه وزنی میانگین بهای کالاها و خدمات در صنایع مختلف به دست می آید.

بانک مرکزی تورم را از طریق ابزارهای زیر کنترل می کند :

1 . مشخص کردن نرخ بهره

2 . خرید و فروش ارزها

3 . تعیین نرخ ودیعه بانکی

در ادامه به توضیح این موارد می پردازیم :

1. مشخص کردن نرخ بهره

غالبا بانک های مرکزی وقتی تورم افزایش پیدا می کند نرخ بهره را بالا می برند تا تورم کنترل شود. زمانی که بانک مرکزی نرخ بهره را افزایش می دهد، نرخ سپرده و وام ها در بانک های تجاری نیز بالا می رود. این روی دو گروه تاثیر می گذارد : وام گیرنده ها و سپرده گذاران.

بالا رفتن بهره وام باعث می شود مردم و کسب و کارها کمتر وام بگیرند. از سوی دیگر افزایش نرخ سپرده باعث می شود مردم و کسب کارها بیشتر از قبل پس انداز کنند. این دو اثر باعث کاهش میزان پول در گردش و در نتیجه کاهش تورم می شود.

زمانی که تورم کاهش پیدا می کند بانک مرکزی نیز با پایین آوردن نرخ بهره نرخ بهره می کوشد تا مردم و کسب و کارها را به گرفتن وام های بیشتر تشویق کند.

2 . خرید و فروش ارزها

گاهی اوقات بانک های مرکزی برای تقویت یا تضعیف ارزشان اقدام به خرید و فروش در بازار ارز می کنند.

اگر ارزش ارز یک کشور به قدری بالا رود که مخل صادرات شود، بانک های مرکزی به بازار ارز ورود پیدا کرده و می کوشند از طریق خرید ارزهای خارجی و فروش ارز خودشان، تعادل را به اقتصاد کشور برگردانند.

شکل زیر مثالی از دخالت بانک مرکزی ژاپن را نشان می دهد. وقتی ارزش ین در مقابل دلار آمریکا به اندازه ای بالا رفته بود که برای اقتصاد این کشور مضر تلقی میشد، بانک مرکزی ژاپن اقدام به فروش ین در بازار کرد و با این اقدام ارزش ین در مقابل ارزهای خارجی به طور قابل ملاحظه ای کاهش پیدا کرد.

3 . تعیین نرخ ودیعه بانکی

بانک مرکزی از تمامی بانک های تحت نظر خود می خواهد که درصدی از دارایی های شناور خود را نزد این بانک به ودیعه بگذارند. افزایش این نرخ باعث می شود تا بانک نتواند وام های بیشتری بدهد و از این طریق میزان نقدینگی در گردش کنترل می شود. در نتیجه افزایش نرخ ودیعه بانکی باعث کاهش تورم خواهد شد.

بانک های تجاری و سرمایه گذاری

این بانک ها بزرگترین معامله گران بازار فارکس هستند و از طریق بازار الکترونیکی بین بانکی ارزها را با یکدیگر مبادله می کنند.

بانک های تجاری به دو دلیل عمده در بازار فارکس شرکت می کنند :

1 . برای تسهیل تراکنش های مشتریان

بانک های تجاری گستره بزرگی از خدمات را به مشتریان خود ارائه می دهند.نقل و انتقالات بین المللی پول یکی از این خدمات است. بانک های کوچک، شرکت ها، موسسات مالی و اشخاص ثروتمند از جمله مشتریان این بانک ها هستند. این مشتریان برای پوشش ضررهای ارزی یا کسب سود در بازار فارکس فعالیت می کنند.

2 . اجرای میز معاملاتی

بانک های تجاری برای کسب سود میز معاملاتی اختصاصی اجرا می کنند. میز معاملاتی به جایی گفته می شود که مارکت میکرها در یک بانک یا موسسه مالی گرد هم می آیند و به معامله نمادهای مختلف از جمله جفت ارزها می پردازند. معامله گران از جانب مشتریان خود دست به معامله می زنند که خود به دو گروه مدیر یا مجری تقسیم می شوند. مدیران به کسانی می گوییم که در جهت مخالف مشتریان خود معامله می کنند و مجری کسی است که از طرف مشتری خود معامله می کند. میزهای معاملاتی موسسات مالی بزرگ متشکل از متخصصین و معامله گران نمادهای مختلف است که از جانب آن موسسه ترید می کنند. بانک های تجاری مانند گلدمن ساکس و دوچه بانک بخش عمده ای از درآمد سالیانه خود را از طریق میزهای معاملاتیشان کسب می کنند.

اتاق معاملاتی در یک بانک سرمایه گذاری

موسسات مالی و سرمایه گذاری

این موسسات شامل شرکت های سرمایه گذاری، شرکت های بیمه، صندوق های بازنشستگی، موسسات خیریه و صندوق های سرمایه گذاری هستند. این موسسات مسئول حدود 30 درصد حجم معاملات بازار فارکس هستند.

موسسات مالی نیز به دو دلیل اصلی کسب سود و پوشش ریسک ناشی از نوسانات ارز در بازار فارکس فعالیت می کنند. پوشش ریسک در بازار فارکس به فعالیتی گفته می شود که ریسک ناشی از تحرکات قیمتی یک ارز را خنثی می کند.

شرکت های چند ملیتی

برخی از شرکت های بین المللی اتاق معاملاتی دارند و با کمک تیمی از تحلیل گران به کسب سود در بازار ارز می پردازند. اما دلیل و انگیزه اصلی اکثر شرکت های بین المللی از فعالیت در هج (Hedging) در فارکس چیست؟ بازار فارکس (Hedge) یا پوشش ضررهای ارزی است. حجم تراکنش های پوشش ریسک 5 درصد از کل معاملات فارکس تخمین زده شده است. برای فهم بهتر پوشش ریسک شرکت های بین المللی به مثال زیر توجه کنید :

یک شرکت آلمانی (A) را در نظر بگیرید که به یک شرکت آمریکایی B) ) هج (Hedging) در فارکس چیست؟ محصولاتی جمعا به ارزش صد هزار دلار صادر می کند. معامله در ماه ژوئن انجام می شود و زمان تسویه حساب در زمان تحویل کالاها یعنی ماه سپتامبر تعیین می شود. ریسک شرکت (A) ناشی از نوسانات جفت ارز EUR/USD خواهد بود. اگر در این بازه زمانی ارزش یورو نسبت به دلار آمریکا افزایش پیدا کند،این شرکت میزان یورو کمتری نسبت به صد هزار دلار پرداختی توسط شرکت B) ) دریافت می کند و در صورتی که یورو نسبت به دلار امریکا ارزان شود، یورو بیشتری نصیب شرکت خواهد شد. این معامله ریسکی برای شرکت B) ) ندارد چون آمریکایی است و در این معامله دلار آمریکا دریافت خواهد کرد.شرکت (A) می تواند برای پوشش ضرر احتمالی ناشی از افزایش ارزش یورو به میزان قرارداد خود با شرکت آمریکایی جفت ارز EUR/USD را در بازار ارز بخرد. در این صورت در مقابل نوسانات ارزی ایمن خواهد بود.

محاسبات این پوشش ریسک را می توانید در شکل زیر ببینید :

نتیجه گیری

سران اقتصادی و بانک مرکزی کشورها به لحاظ سیاست گذاری بیشترین تاثیر را در حرکت های فاندامنتال و بلند مدت می گذارند و همان گونه که ذکرش رفت در مواقعی نیز که سیاست پولیشان ایجاب می کند با حجم قابل ملاحظه ای به صورت مستقیم دست به خرید و هج (Hedging) در فارکس چیست؟ فروش در بازار ارز می زنند. به لحاظ حجم معاملات بزرگترین و مهم ترین بازیگران بازار فارکس را می توان بانک های تجاری و سرمایه گذاری دانست. معامله گران موسسات مالی و سرمایه گذاری در رتبه بعدی به لحاظ تاثیر گذاری قرار دارند و در نهایت نوبت به شرکت های بین المللی می رسد که فعالیت پوشش ریسک آنها مشابه موسسات سرمایه گذاری است. همان گونه که ملاحظه می کنید بازیگران مختلفی در بازار ارز فعالیت می کنند و تحرکات قیمتی این بازار ناشی از برآیند نیروهای آنهاست.

در هر صورت، باید این نکته را مد نظر داشته باشید که اگر نمی خواهید با بروکرها کار کنید، هر انتخابی که برای معامله گری در فارکس کنید، نیازمند آشنایی مقدماتی ا جامع شما با تابعی از اطلاعات همچون: مدیریت سرمایه، شرایط و ویژگی های بازار فارکس، شیوه های تحلیل بازار فارکس، و بررسی اتفاقات اقتصادی روز دنیا است. بنابراین پیشنهاد می کنیم پیش از این موراد، حتما دانسته های پیشین خود را مرور کنید و اطلاعات خود را به روز نگه دارید.

معاملات فیوچرز Futures چیست و چطور باعث افزایش سود می شوند؟

قراردادهای آتی یا معاملات فیوچرز چیست و آیا در بازار ارز دیجیتال و بیت کوین نیز کاربرد دارد؟

معاملات فیوچرز که به آنها معاملات آتی یا Trading Futures نیز گفته می­ شود، یک قرارداد یا توافق نامۀ قانونی است که در زمان امضای قرارداد، معامله گران قیمتی توافقی برای خرید یا فروش یک کالا، یا مقدار مشخصی از یک محصولِ تولیدی و یا یک آیتم مالی را تعیین می­کنند. در واقع این قیمت را با بهای معینی برای تاریخ مشخصی در آینده یا قبل از تاریخ مشخص شده در آینده، برآورد می­کنند.

کالا یا ابزاری که طبق قراردادهای آتی تحویل می­شود، لازم است از لحاظ کیفیت و کمیت مشمول استاندارد بوده و زمان، قیمت و مکان داد و ستد آن نیز از پیش مشخص شده باشد. زمانی که به تاریخ مورد نظر قید شده در قرارداد برسید، معامله بر پایه قیمتی که در قرارداد توافق شده، انجام می‌گردد.

امکاناتی که در معاملات آینده تعبیه شده به افراد امکان می­دهد ریسک مربوط به مشاغل اصلی خود را کاهش دهند. شما می­توانید با معاملات فیوچرز در مورد خرید یا فروش قراردادهای سهام، در برابر تغییر نرخ بهره از سرمایه خود محافظت کنید. شما می­توانید با خرید یا فروش یک قرارداد ارزی، در برابر واریانس مبادله ارز که بر میزان پس انداز حساب مالی شما تأثیر می­گذارد، از معامله خود در برابر خطر احتمالی، محافظت نمایید.

چه مواردی مشمول معاملات آتی می­گردند؟

معاملات فیوچرز یا قراردادهای آتی استاندارد، بوسیله کالاهای متنوع و مبادلات آتی تعریف شده است. بسیاری از “کالاها” وجود دارند که قراردادهای آینده مربوط به آنها هستند و به آن­ها commodity گفته می­شود. تقریباً برای هر کالایی می­توان قرارداد آتی را تعریف کرد.

به عنوان مثال، برخی از مواد غذایی، سوخت های مختلف، فلزات گرانبها، اوراق بهادار، انواع ارز و حتی برخی از محصولات دور از تصور مانند تراشه های نیمه هادی، از محصولاتی است که با معاملات فیوچرز مورد معامله واقع می­شوند.

کالاهای معمولی شامل مواد غذایی (از قبیل کالاهای اساسی مانند گندم، شکر، ذرت، سویا، برنج، چای)، فلزات گرانبها (از جمله طلا، نقره، مس و غیره)، ارز (مانند دلار، یورو، فرانک سوئیس، ین و غیره)، فهرست سهام ( به عنوان مثال کارخانجات تولیدی و داروسازی)، محصولات مالی (مانند اوراق بهادار خزانه داری) و حتی برخی از کالاهای بسیار ویژه مانند قطعات الکترونیک برای محافظت در برابر نوسانات نرخ بهره پیش فروش می­شوند.

برخی از داستان های معاملات بزرگ آتی نشان می­دهد که چگونه با پیش بینی درست آینده می­توان ثروت عظیمی را حاصل کرد و یا بدون تحلیل کافی از دست داد.

اگر در بازار ارز های دیجیتال تازه وارد هستید و میخواهید تمامی مفاهیم و نکات مربوط به این بازار را بشناسید و یک هج (Hedging) در فارکس چیست؟ سرمایه گذاری موفق داشته باشید پیشنهاد می کنیم از دوره ارز دیجیتال استفاده نمایید.

ویژگی‌های معاملات فیوچرز کدامند؟

قراردادهای آتی به طور معمول در بازارهای معاملات مالی، ویژگی‌های خاص خود را دارند که آنها را از دیگر معاملات متمایز می­کند، تعدادی از این خصوصیات در زیر آمده است:

مدیریت خطر یا ریسک: معاملات فیوچرز می‌توانند به عنوان حفاظی در مقابل ریسک‌های احتمالی معاملات استفاده ­شوند. این نوع معامله برای برخی از معامله گران از جمله کشاورزان مطلوب است، آنها محصولات خود را پیش فروش می­کنند، برای آنکه اطمینان خاطر حاصل کنند که پس از برداشت محصول از ریسک پایین آمدن قیمت در امان هستند. این نوع معامله همان قرارداد آتی است که ریسک بالا در پایین رفتن قیمت را از بین می­برد.

استفاده از اهرم: اهرم یا Leverage، قابلیتی است که در قراردادهای آتی کاربرد دارد. برای نمونه فرض کنید یک معامله‌گر با اهرم 1:2، می‌تواند تا دو برابر اعتبار خود سهام یا اوراق قرضه را با قرارداد آتی خریداری نماید. پس در اینصورت تا دو برابر نیز سود خواهد کرد ولی توجه داشته باشید در محاسبات اشتباه، ضرر او نیز دو برابر خواهد شد.

دیگر ویژگی های معاملات آتی کدامند؟

استفاده از پوزیشن فروش: در قراردادهای آتی امکان به کارگیری از پوزیشن شورت یا Short، برای معامله فروش یا Sell وجود دارد. در حالتی که یک معامله‌گر پیش بینی کند که کالایی با نزول قیمت مواجه است و یا به عبارتی ارزش یک دارایی رو به کاهش خواهد رفت، او قادر خواهد بود با استفاده از پوزیشن فروشِ قرارداد آتی، سود مطلوبی را کسب نماید.

جذب کردن نقدینگی: استفاده از معاملات فیوچرز می‌تواند راه‌ حلی برای جذب کردن نقدینگی به حساب آید. معاملات آتی می­تواند سرمایه‌های سرگردانِ معامله‌گران را در بازارهای مالی از جمله بازار بورس و بازار ارز به کار گیرد.

دارایی های گوناگون: در برخی شرایط امکان دارد که معامله واقعی بعضی از کالاها برای معامله گران سخت باشد. به طور نمونه در نظر بگیرید که یک فرد معامله‌گر در نظر دارد که ده ماشین سنگین را خریداری کند، در این صورت تحویل این محصول عظیم به صورت فیزیکی و فروش دوباره آن به شخص دیگری کاری عبث به نظر می­آید. در چنین موقعیتی بهترین کار استفاده از معاملات آینده خواهد بود.

مشخص کردن قیمت: در برخی از بازارهای مالی که انجام معامله در آنها به صورت واقعی و فیزیکی سخت است، قیمت یا بهای موضوع معامله با عقد قراردادهای آتی مشخص می‌شود.

سودمندی های معاملات آینده کدامند؟

– سرمایه گذاران می توانند از قراردادهای آتی استفاده کنند تا قیمت یک دارایی اساسی را پیش بینی کنند.

– شرکت ها می­توانند قیمت مواد اولیه یا کالاهایی را که می­فروشند هدج کنند تا در برابر حرکات نامطلوب قیمت محافظت شوند.

– در معاملات فیوچرز ممکن است فقط نیاز به واریز بخشی از مبلغ قرارداد توسط یک کارگزار داشته باشد و لازم نباشد همه مبلغ را پرداخت کند.

نکات منفی قراردادهای آتی کدامند؟

– این خطر برای سرمایه گذاران وجود دارد که به دلیل استفاده از اهرم های آتی، می­توانند بیش از مبلغ سرمایه اولیه را از دست بدهند.

– سرمایه گذاری در معاملات فیوچرز ممکن است از حرکت قیمت به سوی قیمت های مطلوب جلوگیری کند.

– معاملات مارجین یا حاشیه ای می­تواند یک شمشیر دو لبه باشد، به این معنی که میزان سود برای معامله گران تقویت می­شود، اما احتمال دارد زیان های زیادی نیز به همراه داشته باشد.

مدیریت ریسک چگونه قراردادهای آتی را پوشش می­دهد؟

معاملات فیوچرز برای خریدار و فروشنده این امکان را فراهم می‌کند که بتوانند خود را از پیشامد خطرات احتمالی که ممکن است در آینده کالاهای مورد نظرشان را در برگیرد، حفظ کنند. به عنوان مثال یک شرکت می‌تواند با استفاده از پوزیشن لانگ Long کالای خاصی را که تمایل دارد، خریداری کند. این شرکت می­تواند با معاملات آینده، کالایی را خرید کند تا نیاز خود به آن کالا را برآورده نماید.

مثالی از معامله خرید آتی آن است که شرکتی برای 6 ماه آینده خود نیاز به چند تن آهن ‌دارد، در حال حاضر هر کیلو آهن 11000 تومان قیمت دارد، شرکت با یک قرارداد خرید آتی آهن مورد نیاز خود را به قیمت هر هج (Hedging) در فارکس چیست؟ کیلو 10000 تومان می­خرد. بدین سان این شرکت با یک قرارداد خرید آتی، ریسک افزایش قیمت را خنثی می‌نماید.

مثالی از قرارداد فروش آتی آن است که یک تولید کننده، می­خواهد در آینده چندین تن آهن را به مشتری خود بفروشد، هم اکنون آهن کیلویی 11000 تومان قیمت دارد، این شرکت به عنوان فروشنده نمی­داند که در شش ماه آینده، آهن چه قیمتی خواهد داشت، به همین دلیل چندین تن آهن را به مشتری خود به قیمت کیلویی 10000 تومان به فروش می­رساند. از این طریق این شرکت ریسک کاهش قیمت آهن را از خود دور می­نماید.

در این دو مثال می­بینیم که یکی از دلایل عمده در عقد معاملات فیوچرز، نداشتن اطمینان معامله گران از اتفاقات آینده و حفظ کردن سرمایه شان از بالا و پایین رفتن قیمت می­باشد. با عقد این قراردادها، ریسک قراردادهای بین خریدار و فروشنده کاهش می‌یابد.

نقش سفته بازی در بازار قراردادهای آتی چیست؟

یک شخص تجاری، به عنوان نمونه یک کشاورز یا یک صادرکننده، امکان دارد آینده مالی خود را در معرض خطر ببیند. برای جبران این ریسک، آنها می­توانند با یک قرارداد آتیِ خرید یا فروش، از دارایی خود محافظت کنند.

هر سرمایه ای که در بازار نقطه‌ای یعنی بازار واقعیِ فعلی ایجاد کنند یا از دست بدهند، می­توانند در بازار مالی از دست بدهند و یا تامین کنند تا اختلاف پیش آمده را جبران کنند. به عمل این اشخاص هِدج کردن یا hedging گفته می­شود، اینها افرادی هستند که برای محافظت از خود در برابر ضرر مالی یا سایر شرایط نامطلوب دنبال راه حلی هستند.

از طرف دیگر، شما می توانید بدون داشتن مشاغل تجاری، توسط معاملات آتیِ قراردادهای خرید یا فروش، خریداری و یا فروش خود را به انجام رسانید. به عنوان مثال، اگر اعتقاد دارید که امسال نرخ بهره بالا می­رود، می توانید قراردادهای آتی اوراق قرضه دولتی خود را با پوزیشن شورت بفروشید.

به یاد داشته باشید که با بالا رفتن نرخ بهره، بهای اوراق قرضه کاهش می یابد و بنابراین اگر درست عمل کرده باشید، می­توانید با درگیر کردن سپرده خود در معاملات فیوچرز، سود عظیمی برای خود بسازید.

گروهی از افراد که هِدج نمی­کنند، اما در بازار برای گرفتن سود وارد معامله می­شود، سفته بازها یا speculators هستند. نسبت هدج کاران به سفته بازان تقریبا 3 : 1 است. سفته بازان برای اطمینان از وجود فعال و بازارهای نقدینگی بسیار مفید هستند.

مفهوم معاملات فیوچرز در بازار ارز دیجیتال چیست؟

تا به حال دیدیم که قراردادهای آتی بیشتر در حوزه کالاهای فیزیکی بکار گرفته می­شوند. البته در حال حاضر معاملات آتی پای خود را به دنیای ارز دیجیتال باز کرده است.

به طور نمونه معاملات آینده بیت کوین، نمونه ای از قراردادهای آتی است که در آن معامله گران قادرند حتی بدون آنکه بیت کوینی در دست داشته باشند، مستند بر پیش‌بینی خود از قیمت آینده این ارز، برای خرید یا فروش آن اقدام می­کنند. در حقیقت بستن قراردادهای آتی بیت کوین با تکیه بر معاملات پر خطر مالی که به آن سفته‌بازی یا Speculation گفته می­شود، انجام پذیر خواهد بود.

بهتر است با طرح یک مثال، با تاثیر قرارداد آتی بیت کوین بیشتر آشنا شویم. تصور کنید دو معامله گر برای مصون ماندن از ریسک بالا و پایین رفتن قیمت، یک قرارداد آتی امضا نمایند.

آموزش فارکس

بازار تبادل ارزهای خارجی که به اختصار Forex یا FX نامیده می‌شود، برگرفته از عبارت Foreign Exchange Market است.در آموزش فارکس بر خلاف بورس هیچ بازار فیزیکی متمرکزی ندارد، اما مراکز عمده معاملات ارزی در جهان انگلستان، آمریکا و ژاپن می‌باشند

بازار جهانی ارز از سال ۱۹۷۱ به صورت منسجم یافته شکل گرفت و از سال ۱۹۹۸ با توجه به پیشرفت تکنولوژی، روند رشد و توسعه آن آغاز شد.

دو رویداد بزرگ تاریخی نقش مهمی در ایجاد و گسترش بازار فارکس داشتند؛ استاندارد طلا و سیستم برتون وودز. داد ‌و ‌ستد هج (Hedging) در فارکس چیست؟ در این بازار، به معنی تبدیل یک ارز به ارزی دیگر با نرخی مشخص است.

ضریب تبادل، در یک سیستم آزاد و بر اساس میزان عرضه و تقاضا میان معامله‌ گران در سرتاسر دنیا تعیین می‌شود. نرخ مبادلات ارزی در بازار فارکس به عنوان مرجعی برای انجام معاملات بین المللی در تمام زمینه‌های اقتصادی مربوطه است.

فعالان اصلی بازار ارز عبارتند از:

بانک‌های مرکزی، موسسات مالی بزرگ، بانک‌های تجاری، شرکت‌های سرمایه گذاری، صرافی‌ها و سفته بازان حقیقی.

خرید و فروش سهام در بازار فارکس چگونه انجام می شود؟

همانند بازار بورس، تراکنش‌ها از طریق شرکت‌های کارگزاری انجام می‌شود که از طریق یک کانال بین بانکی به یکدیگر متصل شده و نقش واسطه بین خریدار و فروشنده را ایفا می‌کنند. شرکت‌های کارگزاری انجام مبادلات ارزی، زیر نظر نهاد‌های نظارتی (رگولاتوری) فعالیت می‌نمایند.

با توجه به ماهیت غیر متمرکز بازار فارکس، این سازمان‌ها با وضع قوانین و پیگیری فعالیت‌های کارگزاران، سعی دارند از بروز مشکلات و تخلفات گوناگون توسط آن‌ها جلوگیری نمایند. لازم به ذکر است که خود این نهادها، تحت نظارت دستگاه اقتصادی کشورهای مبدأ هستند.

هج (Hedging) در فارکس چیست؟

بروکرهای فارکس انواع متفاوتی دارند.انتخاب بروکر مناسب یکی از ارکان موفقیت در آموزش فارکس است برای اینکه بروکر (کارگزاری) مناسبی انتخاب کنید، باید ابتدا در مورد انواع بروکرها و تفاوت‌های آن‌ها اطلاعات لازم را داشته باشید. انتخاب یک بروکر می‌تواند روی سود و ضررها و حتی سبک معاملات شما تأثیرگذار باشد. بطور کلی بروکرها به دو دسته تقسیم می‌شوند: Dealing Desk (DD) و Non Dealing Desk (NDD).

Dealing Desk

معمولا به این نوع از بروکرها، بازارگردان یا بازارساز (Market Maker) می‌گویند. اگر در یک بروکر Dealing Desk (DD) معامله‌ای انجام دهید، معمولا بطور مستقیم طرف مقابل شما قرار می‌گیرند و جهت مقابل معامله شما را به عهده می‌گیرند. اما چگونه؟

فرض کنید در یک بروکر DD، روی جفت‌ارز EUR/USD با حجم ۱۰۰ هزار واحد وارد یک معامله خرید شده‌اید. بروکر ابتدا سعی می‌کند یک سفارش یکسان در جهت مخالف معامله شما از طرف یکی دیگر از مشتریان خود پیدا کند. آن‌ها با این کار ریسک کار خود را به حداقل می‌رسانند، چرا که در این صورت خودشان طرف مقابل معامله شما قرار نمی‌گیرند و سود خود را از طریق اسپرد (اختلاف قیمت‌های خرید و فروش) دریافت می‌کنند.

اما اگر هیچ معامله‌ یکسانی در جهت مخالف معامله شما وجود نداشته باشد، بروکر بایستی خودش طرف دیگر معامله را به عهده بگیرد. در این صورت، به هر میزان که شما سود کنید، بروکر ضرر می‌کند و بالعکس. یعنی اگر مشتری معامله موفقی انجام دهد و سود کند، بروکر باید از جیب خودش سود مشتری را پرداخت کند.

ریسک کار بروکرها اینجاست که اگر مشتریان زیادی معاملات موفق داشته باشند و سود کنند، بروکر ورشکسته می‌شود و لذا قادر نخواهد بود سود مشتریان را پرداخت کند. البته این مورد به ندرت اتفاق می‌افتد، ولی توجه داشته باشید که هر بروکری، سیاست‌های مدیریت ریسک مختص به خود را دارد.

من توصیه می‌کنم با این نوع از بروکرها کار نکنید. اما اگر به هر دلیلی مجبور هستید که با این نوع از بروکرها کار کنید، بروکری را انتخاب کنید که قانونی و ثبت شده باشد و از شهرت و اعتبار خوبی برخوردار باشد.هج (Hedging) در فارکس چیست؟

Non Dealing Desk

همانطور که از نام این دسته از بروکرها پیداست، آن‌ها طرف مقابل معامله شما را به عهده نمی‌گیرند. آن‌ها فقط مشتری‌ها را با تأمین کنندگان‌نقدینگی (Liquidity provider) ارتباط می‌دهند که شامل مؤسسات مالی مانند بانک‌ها، صندوق‌های سرمایه‌گذاری، صندوق‌های پوشش ریسک (Hedge funds) و غیره می‌شود.

بروکرهای NDD نرخ‌های بین‌بانکی را ارائه می‌دهند و برای سود خودشان، یا کمی به اسپرد اضافه می‌کنند و یا اینکه برای هر معامله‌ای که انجام می‌دهید، کمیسیون کمی از شما دریافت می‌کنند.

بروکرهای NDD می‌توانند دو نوع باشند: STP یا STP+ECN

بروکر STP

بروکرهای فارکسی که سیستم STP (Straight Through Processing) دارند، سفارشات مشتریان را مستقیماً به تأمین‌کنندگان نقدینگی (Liquidity provider) وصل می‌کنند که به بازار بین‌بانکی دسترسی دارند. معمولا بروکرهایی که هم NDD و هم STP هستند، تأمین‌کنندگان نقدینگی زیادی دارند که هر کدام از آن‌ها نرخ‌های خرید و فروش (Bid و Ask) خودشان را دارند

بروکر STP+ECN

بعضی از بروکرهای STP سفارشات شما را با سفارشات سایر مشتریان در یک شبکه ارتباطی الکترونیک (Electronic Communication Network) در مقابل یکدیگر قرار می‌دهند. یک بروکر ECN واقعی به شما امکان می‌دهد به بازار بین‌بانکی دسترسی داشته باشید و بتوانید قیمت‌های واقعی طرف‌های مقابل که در جهت مقابل معامله شما قرار دارند را مشاهده کنید. طرف‌های مقابل شما ممکن است بانک‌ها، مؤسسات مالی و یا حتی سایر بروکرها باشند. بنابراین معاملات شما با معاملات افراد یا نهادهای دیگر و با شفافیت کامل در ارتباط هستند. در این صورت شما می توانید با خیالی آسوده بر اساس حجم معاملات خود، وارد مارکت شده و سود یا زیان کنید. اطلاع از حجم صحیح معاملات می تواند عاملی مهم در موفقیت شما باشد.اماچرا حجم معاملات در فارکس مهم است و منظور از حجم صحیح چیست؟برای دریافت پاسخ این سوالات مقاله”چرا حجم معاملات در بازار فارکس اهمیت دارد؟” را مطالعه کنید.

بازارهای مالی چیست؟

بازارهای مالی (Financial markets) به گستره وسیعی از بازارها اطلاق می‌شود که در آن‌ها اوراق بهادار مبادله می‌گردد.

‌ این بازارها شامل بازار مبادله سهام، بازارهای اوراق قرضه، بازار فارکس (Forex Market – FX) و بازارهای مشتقات (Derivative Markets) و دیگر انواع بازارها می‌شوند.

بازارهای مالی برای عملکرد صحیح و جذب سرمایه مورد نیاز اقتصاد حیاتی می‌باشند.

درک مفهوم بازارهای مالی

بازارهای مالی نقش مهمی‌ در فعالیت روان و همچنین جذب سرمایه برای اقتصاد ‌ایفا می‌کنند و‌ این کار را از طریق‌ ایجاد نقدینگی برای کسب‌وکارها و کارآفرینان (entrepreneurs) انجام می‌دهند.‌

این بازارها‌ این امکان را برای خریداران و فروشندگان فراهم می‌کنند تا بتوانند دارایی‌های مالی‌شان را با یکدیگر مبادله کنند.

بازارهای مالی اوراق‌های بهادار ارائه می‌کنند و در قبال آن‌ به افرادی که در آن‌ها با مبلغ مازاد خود سرمایه‌گذاری می‌کنند، سودی را تخصیص می‌دهند و به‌طور هم‌زمان برای کسب و کارهایی که نیازمند پول هستند نیز سرمایه فراهم می‌کنند.

بازار بورس تنها یکی از انواع بازارهای مالی می‌باشد. بازارهای مالی از طریق خریدوفروش تعداد زیادی از ابزارهای مالی شامل سهام، اوراق قرضه، ارزها و همچنین مشتقات تشکیل می‌شوند.

بازارهای مالی همچنین اتکای زیادی بر شفافیت اطلاعات دارند تا قیمت‌ها و اطلاعات مورد نیاز تمامی‌ کاربران بازار به‌طور کامل و بدون دست‌کاری به آن‌ها برسد.

قیمت‌های موجود در بازارها و قیمت‌های اوراق قرضه ممکن است نشان‌دهندهٔ ارزش ذاتی واقعی آن‌ها نباشد زیرا نیروی عوامل اقتصاد کلان، مانند مالیات‌ها (Taxes) می‌توانند بر قیمت‌ها اثر گذارند.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد اوراق قرضه می‌توانید از مطلب آموزشی «اوراق قرضه چیست؟» دیدن نمایید.

برخی از بازارهای مالی کوچک هستند و یا فعالیت کمی دارند و دیگر انواع آن‌ها، مانند بورس اوراق بهادار نیویورک (New York Stock Exchange – NYSE) روزانه بیش از میلیاردها دلار اوراق بهادار را مبادله می‌کند.‌

این دارایی‌ها (سهام در بازارهای سهامی) به سرمایه‌گذاران‌ این امکان را می‌دهد تا بتوانند سهم‌های شرکت‌هایی که به‌صورت عمومی‌ عرضه شده‌اند را خریدوفروش نمایند.

بازار بورس اصلی جایی است که منتشرکنندگان تازه سهام، که به‌عنوان عرضه‌کنندگان اولیه نیز شناخته می‌شوند، سهام خود را در آنجا می‌فروشند.

هرگونه مبادله‌ای پس از‌ این در بازارهای ثانویه اتفاق می‌افتد، جایی که معامله‌گران، اوراق بهاداری را که قبلاً خریداری کرده‌اند به فروش می‌رسانند و یا دیگر اوراق‌های بهادار را می‌خرند.

نکته مهم: قیمت اوراق‌های بهادار مبادله شده در بازارهای مالی (مرجع) لزوماً ارزش ذاتی (Intrinsic Value) آن‌ها را منعکس نمی‌کند.

انواع بازارهای مالی

-بازار مستقیم (Over – the – counter Markets, OTC)

یک بازار مستقیم به یک بازار غیرمتمرکز (Decentralized Market) گفته می‌شود، بدین معنی که هیچ‌گونه مرکز فیزیکی ندارد و تمامی‌ مبادلات به شکل الکترونیکی انجام می‌شوند و در‌ این بازارها دو طرف معاملات بدون حضور در هیچ کارگزاری به‌عنوان شخص سوم به‌صورت مستقیم با یکدیگر به مبادله می‌پردازند.

یک بازار مستقیم، سهام‌هایی را مبادله می‌کند که به‌صورت عمومی ‌در بازار بورس نیویورک (NYSE)، نزدک (NASDAQ) و یا بازار بورس آمریکا (American Stock Exchange – ISE) به نمایش گذاشته نشده‌اند.

به‌طور کلی شرکت‌هایی که در بازار مستقیم مبادله می‌شوند کوچک‌تر از شرکت‌هایی هستند که در بازارهای مالی اصلی مبادله می‌شوند و به همین دلیل بازارهای فرابورس نیازمند قوانین نظارت کمتری هستند و همچنین هزینه استفاده از آن‌ها نیز کمتر می‌باشد.

-بازارهای اوراق قرضه (Bond Markets)

اوراق قرضه، به اوراق بهاداری گفته می‌شوند که در طی آن‌ها سرمایه‌گذار مقداری پول را برای مدت زمان مشخص به‌عنوان وام، به وام‌گیرنده می‌دهد و طبق توافق انجام شده در قرارداد، میزان بهرهٔ مشخصی را دریافت می‌کند.

شما ممکن است به اوراق قرضه به‌عنوان یک توافق بین وام‌دهنده و وام‌گیرنده نگاه کنید که در آن جزئیاتی در مورد وام و همچنین نحوهٔ پرداخت آن نوشته شده است.

اوراق قرضه توسط شرکت‌ها و همچنین شهرداری‌ها (Municipalities)، دولت‌های محلی ایالتی (States) و دولت‌های مرکزی (Sovereign Governments) به‌منظور تأمین مالی پروژه‌ها و عملیات‌ها انتشار می‌یابند.

بازارهای اوراق قرضه، اوراق بهادار را که شامل اوراق و لوایح صادر شده توسط خزانه‌داری ‌ایالات متحده آمریکا (Notes and bills issued by the United States Treasury) می‌شوند را به فروش می‌رسانند.

بازارهای اوراق قرضه همچنین تحت عنوان بازارهای بر پایهٔ بدهی (Debt markets (Credit markets و یا بازارهای درآمد ثابت (Fixed – income markets) نیز شناخته می‌شود.

-بازارهای پولی (Money Markets)

معمولاً بازارهای پولی کالاهایی را مبادله می‌کنند که در طی کوتاه‌مدت (منظور از کوتاه مدت، تاریخ انقضای کم آن‌ها است) دارای نقدینگی بالایی می‌باشند و از مشخصه‌های آن‌ها می‌توان به درجهٔ بالای امنیت و همچنین نرخ سود از پیش تعیین‌شده‌شان اشاره کرد.

در سطح عمومی ‌و عمده‌فروشی، بازارهای پولی شامل حجم‌های معاملاتی بالایی بین مؤسسات و معامله‌گران می‌باشند.

در سطح خرده‌فروشی،‌ این بازارها شامل صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترکی (Mutual Funds) می‌باشند که توسط سرمایه‌گذاران منفرد و حساب‌های باز شده در‌ این بازارها توسط مشتریان بانکی خریداری می‌شوند.

افراد ممکن است در بازارهای پولی به‌منظور خرید گواهی‌های سپرده کوتاه‌مدت (Certificate of deposit – CD’s) سرمایه‌گذاری کنند و یا برای خرید اوراق منتشرشده توسط شهرداری‌ها و یا اوراق منتشرشده توسط خزانه‌داری و غیره سرمایه‌گذاری نمایند.

-بازارهای مشتقات (Derivatives Market)

مشتقات قراردادی هستند که بین دو یا چند طرف معامله نوشته می‌شوند که در آن ارزش قرارداد بر پایهٔ یک دارایی مالی پایه (مانند یک اوراق قرضه) و یا یک دارایی خاص (مانند یک شاخص) تعیین می‌شود.

مشتقات، اوراق بهادار ثانویه‌ای هستند که ارزش آن‌ها به تنهایی توسط ارزش دارایی پایه اصلی‌شان که به آن لینک شده‌اند تعیین می‌شود.

به‌صورت تکی، یک قرارداد مشتقات قراردادی بی‌ارزش می‌باشد. برخلاف سهام‌هایی که به‌صورت مستقیم مبادله می‌شوند، در بازارهای مشتقات به‌صورت قراردادهای آتی و یا قراردادهای اختیار معامله خرید یا فروش و یا انواع دیگری از محصولات مالی (Financial Products) مبادله می‌گردند.

این دارایی‌ها ارزش خود را از ابزارهای مالی مانند اوراق قرضه (Bonds)، کالاها (Commodities)، ارزها (Currencies)، نرخ‌های بهره (Interest rates)، شاخص‌های بازار (Market indexes) و همچنین سهام (Stocks) می‌گیرند.

-بازار فارکس

بازار فارکس (Foreign exchange market, FOREX, FX) بازار هج (Hedging) در فارکس چیست؟ مالی‌ای است که در آن مشارکت‌کنندگان می‌توانند به خرید، فروش، مبادله و معامله‌گری بر روی ارزها بپردازند.

شایان ذکر است که بازار فارکس نقدینه‌ترین بازار در تمامی‌جهان می‌باشد، زیرا که پول به‌عنوان نقد‌پذیر‌ترین نوع تمامی دارایی‌ها شناخته می‌شود.

بازارهای ارزی بیش از 5,000 میلیارد دلار مبادله روزانه دارند که‌ این میزان از مجموع بازارهای قراردادهای آتی بازارهای سرمایه‌ای بیشتر می‌باشد.​_

به‌همراه بازارهای مستقیم، بازار فارکس نیز نوعی بازار غیرمتمرکز شناخته می‌شود و از شبکه‌ای بین‌المللی‌ای از کامپیوترها و کارگزاری‌ها در سراسر جهان ساخته شده است.

بازار فارکس از بانک‌ها (Banks)، شرکت‌های تجاری (Commercial Companies)، بانک‌های مرکزی (Central Banks)، شرکت‌های مدیریت سرمایه‌گذاری (Investment management firms)، صندوق‌های سرمایه‌گذاری (Hedge funds)، کارگزاری‌های خرد فارکس (Retail forex brokers) و همچنین سرمایه‌گذاران تشکیل شده است.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد صندوق‌های سرمایه گذاری می‌توانید از مطلب آموزشی «صندوق‌های سرمایه گذاری چیست؟» دیدن نمایید.

نکات کلیدی:

• بازارهای مالی به‌طور گسترده به هر نوع بازاری گفته می‌شود که در آن عملیات مبادلات اوراق قرضه انجام می‌گیرند.
• انواع بسیار زیادی از بازارهای مالی وجود دارند که شامل بازار فارکس، بازار پولی، بازار سهام و بازار اوراق قرضه می‌شود.
• بازارهای مالی تمامی‌ انواع اوراق قرضه را معامله می‌کنند و برای عملیات روان‌تر و همچنین تأمین سرمایه جامعه بسیار مهم محسوب می‌گردند.

اگر علاقه مند به یادگیری بیشتر در این حوزه هستید می‌توانید از نقشه راهنمای دیجی کوینر به نام «درخت یادگیری» دیدن نمایید که از نقطه ابتدایی تا انتهای مسیر را ریل گذاری کرده است.

شما با مطالعه درخت یادگیری تا حد مطلوبی دانش خود را افزایش داده‌اید اما برای حرفه ای شدن و انجام معاملات در این بازار نیاز به یک راهنمای مجرب و با تجربه دارید.

مجموعه دیجی کوینر بر آن است که با برگزاری کلاس‌های آموزشی تجریبات چند ساله خود را در اختیار هم وطنان عزیز قرار دهد تا در این بحران اقتصادی بتوانند در آمد دلاری کسب نمایند. (تاریخ برگزاری کلاس‌ها متعاقبا از طریق وب‌سایت اعلام خواهد شد.)

تیم تحریریه دیجی کوینر

این مقاله به کوشش هیئت تحریریه دیجی کوینر تولید شده است. تک تک ما امیدواریم که با تلاش خود، تاثیری هر چند کوچک در آگاه سازی فعالان حوزه رمز ارزها و بازارهای مالی داشته باشیم.